‘बुढो भइगो, अब कति बाँचिएलार हुजुर ! म मरे पनि मेरा अन्धाअन्धी श्रीमति र छोराहरु, मैले खनेको बाटो छामेर गाउँ र तल बाटो सम्म जानआउन सकुन भनेर बाटो खनेको हुँ,वलीले भने ।विहानीको मिरमिरे उज्यालो भए देखि साँझ झुसमुस नहुँदासम्म उनी अन्कन्टार जंगलमा बाटो खनिरहन्छन् ।
आर्थिक रुपले निकै कम्जोर उनको दृष्टिविहिन परिवारले वेलामौकामा विभिन्न व्यक्तिले दिनेको गरेको सहयोगले भोको पेट भर्दै आएका छन् । वलीका दृष्टिविहिन छोराहरु केहि समय यता सहरबजारका सडकमा गीत गाएर संकलन भएको रकमले जीवन धान्छन् ।
No comments:
Post a Comment